Zwykły dzień Iriny

Zwykły dzień Iriny
Irina obudziła się wcześnie, jak zwykle.
Otworzyła oczy i wyjrzała przez okno.
Poranek był spokojny, powietrze świeże.
Irina wstała, rozprostowała ramiona i poszła do łazienki.
W kuchni jak zwykle zaparzyła kawę.
Otworzyła gazetę i zaczęła czytać.
Ciche dźwięki z kuchni i zapach kawy tworzyły przytulną atmosferę.
Śniadanie minęło spokojnie, jak zawsze.
Irina myślała, że dni mijają w ten sam sposób.
Ale w pewnym momencie poczuła, że coś się zmieniło.
Zastanawiała się, dlaczego tak często robiła te same rzeczy.
Zmywając naczynia, Irina przypomniała sobie o starym hobby, którego od dawna nie uprawiała.
Kiedyś uwielbiała rysować, ale z czasem o tym zapomniała.
Dziś, ni stąd ni zowąd, postanowiła wziąć pędzel i spróbować jeszcze raz.
Rozłożyła farby i zaczęła malować.
Irina nie myślała o rezultatach, po prostu czuła tę chwilę.
Z każdym pociągnięciem na płótnie czuła się lżejsza, jakby z każdym ruchem odchodziło coś niepotrzebnego.
Kiedy obraz był gotowy, Irina spojrzała na niego.
Nie było to idealne dzieło, ale czuła, że zrobiła coś ważnego dla siebie.
Zdała sobie sprawę, że każdy dzień można zacząć od czegoś nowego, jeśli tylko da się sobie szansę.
Irina ponownie wyjrzała przez okno.
Na zewnątrz wciąż było spokojnie.
Ale teraz czuła, że jej dzień jest inny.
Uwierzyła, że małe zmiany mogą uczynić życie jaśniejszym.

An ordinary day for Irina
Irina woke up early, as usual.
She opened her eyes and looked out the window.
The morning was quiet, the air was fresh.
Irina got up, stretched her shoulders and went to the bathroom.
In the kitchen she brewed coffee as usual.
She opened the newspaper and started reading.
The quiet sounds from the kitchen and the smell of coffee created coziness.
Breakfast passed quietly, as always.
Irina thought that the days passed in the same way.
But at some point she felt that something about it had changed.
She wondered why she did the same things so often.
While she was washing the dishes, Irina remembered an old hobby she hadn't practiced in a long time.
She had once loved to draw, but had forgotten about it over time.
Today, out of the blue, she decided to pick up a brush and try it again.
She laid out the paints and began to paint.
Irina didn't think about the results, she just felt the moment.
With each stroke on the canvas she felt lighter, as if with each movement something unnecessary went away.
When the painting was finished, Irina looked at it.
It was not a perfect work, but she felt that she had done something important for herself.
She realized that every day can start with something new if you give yourself a chance.
Irina looked out the window again.
It was still as calm outside.
But now she felt that her day was different.
She believed that small changes could make life brighter.