Dec. 11, 2021
สุนัขกับลมーThe dog and the wind
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในประเทศห่างไกลมีสุนัขหนึ่งตัวที่หวาดกลัวลมมากมาย พลบค่ำเมื่อเจ้าของพาสุนัขเดินเล่นในถนน ครั้งนั้นลมพัดผ่าน มีเสียงกึกก้องอุโฆษครึกโครม ประดุจดังปีศาจที่โบกมือที่มองไม่เห็น
ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ซึ่งเขาขับเคี่ยงกับความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งสุดในจิตวิญญาณของเขา
<p>Once upon a time, in a faraway country, there was a dog who feared the wind very much. At night, as his master brought him outside for a walk, the wind blew fiercely and roared as a monster agitating its invisible hands.<br><br>In the darkness of that night, the master kept on walking, whenas the dog struggled to fight sightless foes; the canine creature was dueling with some of its innermost fears, deeply hidden in its very soul.</p>
สุนัขกับลมーThe dog and the wind
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในประเทศห่างไกล ณ เมืองแห่งหนึ่งมีสุนัขตัวหนึ่งตัวที่หวาดกลัวลมมากมาย เป็นอย่างมาก เมื่อพลบค่ำเมื่อเจ้าของก็พาสุนัขไปเดินเล่นใบนถนน ครั้งนั้นลมพัดผ่าน มีเสียงกึกก้องอุโฆษครึกโครม ประดุจดังปีศาจที่โบกมือที่มองไม่เห็น
¶¶
¶
ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มตุ่มๆต่อไป ขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ซึ่งเขาขับเคี่ยงขี้ยวกับความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งสุดในจิตวิญญาณของเขา
Feedback
พี่รู้จักคำไทยเยอะดีเนอะ
สุนัขกับลมーThe dog and the wind
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในประเทศที่ห่างไกลแห่งหนึ่ง มีสุนัขตัวหนึ่งตัวที่หวาดกลัวลมมากมาย ในยามพลบค่ำเมื่อเจ้าของพาสุนัขตัวนั้นเดินเล่นใบนถนน ครั้งนั้นลมอยู่ดีๆลมก็พัดผ่าน มีเสียงกึกก้องอุโฆษครึกโครม ประดุจดังปีศาจที่โบกมือที่มองไม่เห็ล่องหนที่กำลังโบกมืออย่างพัลวัน
ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ในขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ซึ่งเขาขับเคี่ยงกับความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งสุดในจิตวิญญาณของเขา
สุนัขกับลมーThe dog and the wind
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วใน ณ ประเทศอันห่างไกล มีสุนัขหนึ่งตัวที่หวาดกลัวลมมากมาย เป็นอย่างมาก ยามพลบค่ำเมื่อเจ้าของพาสุนัขไปเดินเล่นใบนถนน ครั้งนั้นมีลมพัดผ่าน มีเสียงกึกก้องอุโฆษึกทึกครึกโครม ประดุจดั่งปีศาจที่โบกมือที่มองไม่เห็น
ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ในขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ซึ่งเขามันกำลังขับเคี่ยงวกับความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งสุดในจิตวิญญาณของเขามัน
สุนัขกับลมーThe dog and the wind
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในประเทศห่างไกลมีสุนัขหนึ่งตัวที่หวาดกลัวลมมากมาย พลบค่ำเมื่อเจ้าของพาสุนัขเดินเล่นในถนน ครั้งนั้นลมพัดผ่าน มีเสียงกึกก้องอุโฆษครึกโครม ประดุจดังปีศาจที่โบกมือที่มองไม่เห็น
ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ซึ่งเขาขับเคี่ยงกับความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งสุดในจิตวิญญาณของเขา
ขับเคี่ยง >> ขับเคี่ยว
Feedback
Votre thaï est très très bon. Impressionnant!
|
สุนัขกับลมーThe dog and the wind This sentence has been marked as perfect! This sentence has been marked as perfect! This sentence has been marked as perfect! This sentence has been marked as perfect! |
|
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในประเทศห่างไกลมีสุนัขหนึ่งตัวที่หวาดกลัวลมมากมาย พลบค่ำเมื่อเจ้าของพาสุนัขเดินเล่นในถนน ครั้งนั้นลมพัดผ่าน มีเสียงกึกก้องอุโฆษครึกโครม ประดุจดังปีศาจที่โบกมือที่มองไม่เห็น ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ซึ่งเขาขับเคี่ยงกับความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งสุดในจิตวิญญาณของเขา กาลครั้งหนึ่งนานมา |
|
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในประเทศห่างไกลมีสุนัขหนึ่งตัวที่หวาดกลัวลมมากมาย พลบค่ำเมื่อเจ้าของพาสุนัขเดินเล่นในถนน ครั้งนั้นลมพัดผ่าน มีเสียงกึกก้องอุโฆษครึกโครม ประดุจดังปีศาจที่โบกมือที่มองไม่เห็น This sentence has been marked as perfect! กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในประเทศที่ห่างไกลแห่งหนึ่ง มีสุนัขตัวหนึ่ง |
|
ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ซึ่งเขาขับเคี่ยงกับความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งสุดในจิตวิญญาณของเขา ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ซึ่งเขาขับเคี่ยงกับความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งสุดในจิตวิญญาณของเขา ขับเคี่ยง >> ขับเคี่ยว ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ในขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป |
You need LangCorrect Premium to access this feature.
Go Premium